De meeste mensen willen niet veranderd worden of bewust gemaakt worden en al helemaal niet om er duurzamer op te worden. Zeg nou zelf heb jij je levensstijl al eens laten veranderen door iemand met een andere levensstijl?
Nog steeds zie ik om me heen mensen met duurzame ambities die proberen anderen mee te krijgen door ze ‘bewust te maken’ of door ze aan te spreken op groene drijfveren. Ontzettend jammer, want ondanks zoveel passie, enthousiasme en goede intenties zal een dergelijke aanpak geen vruchten afwerpen. Althans als je een grote groep mensen in beweging wilt brengen. De meeste mensen worden immers niet gemotiveerd iets te doen voor het milieu alleen. Dus daar gaat het al mis in de communicatie. Vanuit het idee: we gaan anderen vertellen hoe het zit met de wereld en waarom het nu niet goed gaat en wat er moet gebeuren om de wereld te redden, worden mensen benaderd. Om wiens bewustwording gaat het hier nou eigenlijk?
Om wiens bewustwording gaat het hier nou eigenlijk?
Het maakt natuurlijk wel uit wat je beoogd met je initiatief. Misschien wil je gewoon met gelijkgestemden dingen doen die je leuk vindt. Helemaal goed natuurlijk, maar denk niet dat je met die groep gelijkgestemden anderen zover krijgt voor diezelfde dingen te gaan. Jouw manier van denken zal dan immers dominant aanwezig zijn en in alles doorklinken. Niet alle burgers of ondernemers zullen erdoor aangetrokken worden. Je taalgebruik, je redenering, je vooroordelen, de locatie die je kiest, hoe je het aanpakt: niet gelijkgestemden zullen zich er niet door aangesproken voelen en afhaken. Ze gooien naar alle waarschijnlijkheid de deur voor je neus dicht of doen deze niet eens open.
Als je een grotere groep mensen wilt aanspreken gaat het er om dat je je eerst bewust wordt hoe jij zelf naar de betreffende feiten kijkt. Om vervolgens je af te vragen hoe andere mensen naar diezelfde feiten kijken en wat hun drijfveren zijn. Jij wilt toch ook het liefst aangesproken worden op wat jij zelf belangrijk vindt? Alleen dan wordt je getriggerd en bestaat de kans dat je bereid bent te luisteren. Dus vraag je af: Hoe kijk ik zelf naar de feiten? Vanuit welke drijfveren ben ik geneigd te communiceren? En wat zijn de drijfveren van mijn doelgroep? Waarvoor komen ze hun bed uit? Wat zijn hun waarden, verlangens en behoeften? En hoe kan ik daarop aansluiten in mijn communicatie en proces om mijn doel te bereiken?
Jij wilt toch ook het liefst aangesproken worden op wat jij zelf belangrijk vindt?
Om een verbinding te maken tussen jouw drijfveer en die van de ander is er nog iets anders nodig: een open mind. Zonder dat zal het lastig zijn de verbinding te leggen. De onderhuidse vooroordelen zullen door al je communicatie heen naar buiten komen. Ook hier gaat het dus vooral over je bewustzijn van je eigen vooroordelen en vaste denkpatronen over hoe het volgens jou zou moeten. Dat los te laten is de uitdaging. Je zet als het ware de code van je eigen denkkader even uit en je verplaatst je en maakt authentiek contact met de code van de ander door in jezelf de code van de ander aan te zetten. Je probeert met bijvoorbeeld interviews te achterhalen hoe je het voor je doelgroep zo aantrekkelijk mogelijk kunt maken om aan jouw initiatief mee te doen. Ook aanpassing aan het taalgebruik van je doelgroep hoort daarbij.
Dus wil je dat grote groepen mensen de deur voor je opendoen en meedoen met jouw initiatief? Probeer mensen te begrijpen in plaats van ze te veranderen. Zorg voor een aantrekkelijk aanbod dat mensen graag willen hebben. Dat dat aanbod groen is, is mooi meegenomen!
Geschreven 1 februari 2017